نئو چیست

نئو یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین است که با استفاده از این تکنولوژی و ماهیت دیجیتالی ، جهت تبدیل ارزهای حقیقی به ارزهای مجازی و مدیریت دارایی ها از طریق قراردادهای هوشمند استفاده می شود. این پروژه در چین در سال 2014 توسط دا هونگ فی به نام AntShare تاسیس شد و در ژوئن سال 2015 در GitHub عرضه شد. در ژوئن سال 2017 شبکه AntShare به نام نئو تغییر یافت. مکانیسم و شبکه نئو قادر است تا 10000 تراکنش را در هر ثانیه پشتیبانی کند.
در مجموع 100 میلیون نئو عرضه شده است. نئو بر اساس دستورالعمل dBFT کار می کند که براساس این تکنولوژی، معاملات با سرعت به زنجیره بلاک ها که دارای امنیت بالایی هستند متصل می شوند. نئو تقریبا از اکثر زبانهای برنامه نویسی از جمله Go، Kotlin، Java، Microsoft.net و Python پشتیبانی می کند.
بخش عمده توجه و رویکرد به نئو ناشی از وابستگی و ارتباط آن با Onchain است. Onchain در واقع راهی برای جدا کردن نئو به عنوان یک ارز دیجیتال از بلاک چین است. Onchain از طریق ادغام کردن بلاک چین در تراکنش های روزمره خود باعث توسعه این پلت فرم می شود. ارتباط نئو با Onchain سبب سرمایه گذاری تجاری بر روی آن شده که به رشد این ارز کمک می کند.
سیستم نئو از اجزای زیر تشکیل شده است:
1) الگوریتم DBFT
2)NeoX: که این سیستم توانایی اجرا و انجام بلاک چین های مختلف را ایجاد می دهد.
3) قرارداد نئو: که امکان استفاده از کد و برنامه های هوشمند مانند جاوا را فراهم می آورد
4) NeoFS: مکانیسمی است که امکان دخیره سازی اطلاعات را به صورت غیرمتمرکز می دهد
5)NeoQ: که مکانیسم ایجاد و تولید بلاک ها است.
گروه نئو معتقد است که داشتن ارز دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند باعث اقتصادی هوشمند و پویا خواهد شد.
وبسایت رسمی نئو: https://neo.org
جهت جستجوی تراکنشها و آدرسهای نئو می توانید از جستجوگرهای زیر استفاده نمایید:
https://neotracker.io
http://antcha.in
https://neoexplorer.co